۷۸ درصد فوتیهای هوایی عامل انسانی است / با خرید هواپیمای نو طبق الگوی برجام مخالفیم
تاریخ انتشار: ۲۰ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۸۶۴۰۱
رئیس سازمان هواپیمایی کشوری گفت: با خرید هواپیمای نو طبق الگوی برجام مخالفیم چون در حوزه برجام خرید خوبی انجام ندادیم و پول زیادی هم پرداختیم و از طرفی هم این خریدها متناسب نیاز کشورمان نبود.
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، محمد محمدی بخش، رئیس سازمان هواپیمایی کشوری در مراسم گرامیداشت روز دانشجو در دانشکده صنعت هواپیمایی ایران گفت: صنعت هوانوردی یکی از ارکان توسعه در دنیاست و کسانی که اهمیت آن را درک کرده اند این صنعت را پیشران توسعه می دانند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: بخش هوایی می تواند ضامن امنیت غدایی و دارویی باشد و این در حالی است که صنعت هوایی فقط دوتا سه درصد از صنعت حمل و نقل را به خود اختصاص داده است.
محمدی بخش بیان کرد: با شروع تحریم های آمریکا از سال ۵۸ تحریمی که قابل اندازه گیری و رصد بود تحریم های بخش هوایی بوده و تحریم بقیه بخش ها یا قابل ارزیابی نبوده و یا قابلیت رصد نداشتند و در نهایت اتفاقی که افتاد این است که این موتور محرک برای ایران آورده داشته است.
وی تصریح کرد: امروز صنعت هوایی روی پای خود ایستاده به گونه ای که ما هیچ هواپیمایی را برای تعمیر به خارج نمی فرستیم اما هواپیما از خارج می خریم.
محمدی بخش اظهار کرد: ۷۸ درصد سوانح منجر به مرگ در حمل و نقل هوایی عامل انسانی است پس نیروی انسانی رکن رکین صنعت هوایی است و هر گاه ما به نیروی انسانی و آموزش آن توجه کردیم موفق بودیم در غیراین صورت بدچار خدشه شدهایم.
وی با اشاره به اینکه با معجزه نیروی انسانی صنعت هوایی بعد از کرونا امروز دارد به جایگاه خودش برمی گردد، افزود: صنعت هوانوردی نیازمند یک نگاه جامع و بلند مدت است و لازمه توفیق در این صنعت هم داشتن این برنامه است با این اوصاف با کار علمی دقیقی که صورت گرفته برنامه بلند مدت و جامع هوانوردی کشور که یک برنامه ۱۰ ساله است تدوین شده و سال اول این برنامه نیز تمام شده است و برنامه ما در برنامه هفتم توسعه هم ذیل این برنامه است.
محمدی بخش با بیان اینکه برنامه جامع صنعت هوانوردی کشور در حوزه ساخت، تولید، قانون گذاری و سرمایه گذاری است و طبق این برنامه معلوم است که ما می خواهیم در صنعت هوانوردی چه کار کنیم، افزود: اینکه حوزه ساختاری مورد توجه شما دانشجویان است بیانگر بلوغ شماست. با این وجود دانشکده صنعت هواپیمایی باید پابرجا بماند تا بتوانیم دانشجویان را برای صنعت هوایی تربیت و به کارگیری کنیم.
وی با بیان اینکه ما دانشجویانی را که از دیگر دانشگاه های معتبر داخل و خارج از کشور جذب می کنیم حداقل باید حداقل دو سال دوره کاروزی بگذارنند تا بتوانیم آنها را در صنعت هواپیمایی کشور به کار بگیریم، تصریح کرد: این دانشکده باید در حوزه هوانوری استقلال داشته باشد البته بنده از موضوع طرح درس ها راضی نیستیم؛ لذا ضرورت دارد دانشکده با تغییر طرح درس ها متناسب با نرخ رشد علمی رشد کند.
محمدی بخش با اشاره به اینکه امروز در حوزه تعمیر، نگهداری، طراحی و ساخت با کمبود جدی نیروی انسانی متخصص مواجه هستیم، افزود: پیشنهاد شفاف و روشن ما برای سازمان استخدامی ادامه فعالیت دانشکده صنعت هواپیمایی با انجام اصلاحات مدنظر است.
وی بیان افزود: در فرودگاه های کشور باید ۵۵۰ فروند هواپیما وجود داشته باشد اما تعداد این هواپیماها هم اکنون ۳۳۰ فروند است که از این تعداد سال گذشته ۹۸ فروند سرخط بوده و امسال با اقداماتی که انجام شده تعداد آنها به ۱۷۵ فروند افزایش یافته و امیدواریم تا پایان سال نیز بر تعداد این هواپیماها افزوده شود.
رئیس سازمان هواپیمایی کشور گفت: هر چقدر هواپیما وارد کنیم و فرودگاه ها فعال شوند ما باز هم ظرفیت به کارگیری نیرو در صنعت هواپیمایی داریم؛ البته ما در حوزه مراقبت پرواز با مشکل نیروی انسانی مواجه هستیم. با این اوصاف باید ظرفیت های علمی را با گذراندان دوره های کارورزی در بخش صنعت ارتقا بدهیم و اساتید نیز توان علمی خود را ارتقاء ببخشند.
محمدی بخش به چهار راهبرد اساسی سازمان هواپیمایی کشور در برنامه بلند مدت این سازمان اشاره کرد و گفت: راهبرد اول ما این است که تا جایی که می توانیم از ۳۳۰ فروند هواپیمایی که در کشور نیاز به تعمیر دارند هر تعدادی را که می توانیم تعمیر کنیم و در این راستا نیز نهضت تعمیر قطعه راه افتاده تا بتوانیم هواپیماها را به خط برگردانیم.
وی با بیان اینکه در این مدت کوتاه معجزه ای برای برگردان هواپیماهای نیازمند تعمیر به چرخه اتفاق افتاده است، تصریح کرد: خرید هواپیماهای دسته دوم مطابق با الگوهای تعریف شده و متناسب با زیرساخت های کشور دومین راهبرد سازمان هواپیمایی کشور است. مضاف بر این ساخت هواپیما به عنوان یکی دیگر از راهبردها در هسای اصفهان با دستور رییس جمهور با شتاب خیلی خوبی در حال انجام است و ما به ساخت هواپیمای بومی پایبند هستیم و قطعا اولین دستاورد ساخت هواپیما سریز این دانش تخصصی ومحصولاتش به سایر حوزه ها خواهد بود و از طرفی ما را از واردات قطعات مستغنی می کند.
محمد بخش افزود: همچنین ما خرید هواپیمای نو را از دستور کار خارج نکردیم و حتی در مورد تامین اعتبارش صحبتش شده ولی با خرید هواپیمای نو طبق الگوی برجام مخالفیم چون در حوزه برجام خرید خوبی انجام ندادیم و پول زیادی هم پرداختیم و از طرفی هم این خریدها متناسب نیاز کشورمان نبود.
وی تصریح کرد: اساسا اروپایی ها در حوزه ایرباس هیچ خدمات پس از فروشی به ما ارائه نکردند؛ بنابراین این قرارداد یک قرارداد زنده ای نیست و باید فکری به حال آنها کنیم. به هر روی باید هوشیار باشیم که ببینم طرف ما چه کسی است. امروز مهمترین وظیفه ما این است که دشمن شناس خوبی باشیم.
وی بیان کرد: صنعت هوانوری صنعتی است که مورد استفاده قشر فرهیخته و اقشار مختلف مردم قرار می گیرد و من قبول ندارم که این صنعت، صنعت یک درصدی ها است.
محمدبخش با بیان اینکه شرایط صنعت هواپیمایی کشور در مواجهه با تحریم یک شرایط کاملا جنگی است و شرایط جنگی هم قانون خود را دارد گفت: اینکه بر رعایت ایمنی پرواز تاکید می شود با یکجانبه آمریکا در حوزه هوانوردی همخوانی ندارد؛ چرا که امروز نشریات و کوچکترین قطعات را نیز از ما دریغ میکنند پس حتما ما باید روی پای خودمان بایستیم.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: صنعت هوایی سازمان هواپیمایی تحریم ایران سازمان هواپیمایی کشور خرید هواپیمای نو صنعت هواپیمایی صنعت هوانوردی نیروی انسانی صنعت هوایی محمدی بخش
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۸۶۴۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سوخت گیری در آسمان چگونه و چقدر طول میکشد؟
نقش سوخت گیری هوایی را نمیتوان در مدیریت عملیاتهای مدرن در میدان نبرد نادیده گرفت. توانایی سوخت رسانهای هوایی در گسترش چشمگیر برد جتهای جنگی، بمب افکنها و هواپیماهای راهبردی باعث میشود که نیروی هوایی به میزان قابل توجهی برای مدت زمانی طولانیتر در آسمان باقی بماند.
به گزارش روزیاتو، سوختگیری هوایی شامل یک هواپیما، معمولاً یک جت جنگنده، بمبافکن یا هواپیمای ترابری است، که سرعت خود را با عامل سوخت رسان یکسان کرده و در ادامه مستقیمأ در پشت و زیر یک سوخت رسان هوایی حرکت میکند، در ادامه معمولاً این سوخت رسان یک شلنگ یا خط سوختگیری در ارتفاع بالا را برای انتقال سوخت جت به هواپیمای ثانویه آزاد میکند. برای مثال، نیروی هوایی ایالات متحده، دهها سوخت رسان یا تانکر هوایی را در اختیار دارد که از عملیاتهای جنگی در سراسر جهان پشتیبانی میکنند.
با گذشت زمان، نخبهترین نیروهای جنگی جهان سوختگیری هوایی را به یک هنر پیشرفته تبدیل کردهاند. بسته به نوع هواپیما، میتوان این کار را در چند دقیقه انجام داد. در این مقاله به بررسی دقیقتر سوخت گیری هوایی میپردازیم و دقیقا بررسی خواهیم کرد که سوخت گیری هواپیما در آسمان در شرایط مختلف چقدر طول میکشد.
یک مرور کلیقبل از بررسی فرآیند دقیق سوختگیری هوا به هوا، مهم است که جزئیاتی در مورد خود سوخت رسانهایی هوایی بدانید. در حالی که بسیاری از نیروهای هوایی از پلتفرمهای سوخت گیری هوا به هوا استفاده میکنند، نیروی هوایی ایالات متحده بدون شک گستردهترین ناوگان سوخت رسانی هوایی را در اختیار دارد.
به طور سنتی، یک تانکر هوایی متشکل از هواپیمایی است که معمولاً از یک هواپیمای غیرنظامی مشتق شده است، هواپیمای که به شدت اصلاح شده تا امکان حمل و نقل مقادیر زیادی سوخت جت را فراهم کند. نیروی هوایی ایالات متحده تمام تانکرهای هوایی زیر را در اختیار دارد:
این هواپیماها همگی یک هدف منحصر به فرد داشته و برای سوخت گیری انواع مختلف هواپیما بهینه سازی شده اند. برای مثال، MC-۱۳۰J Commando II، عمدتاً با انجام سوختگیری هوا به هوا برای هلیکوپترها و سایر روتورها از نیروهای عملیات ویژه پشتیبانی میکند. تانکرهای هوایی بزرگتر مانند KC-۱۳۵ Stratotanker در درجه اول برای سوخت گیری جنگندههای سنگین بهینه سازی شده اند.
فرآیند سوخت گیری هوایی
سوختگیری هوایی فرآیند جدیدی برای نیروی هوایی ایالات متحده نیست، زیرا بیش از ۱۰۰ سال است که وجود دارد. اولین تلاش موفقیت آمیز برای سوخت گیری هواپیما در هوا در ۲۷ ژوئن ۱۹۲۳، درست دو دهه پس از اختراع پرواز سنگینتر از هوا توسط برادران رایت انجام شد. بر اساس ادعای وزارت دفاع ایالات متحده، دو ستوان یکم سرویس هوایی ارتش، ویرجیل هاین و فرانک دبلیو سیفرت، با منتقل کردن بنزین از طریق شیلنگ گرانش به هواپیمای دیگری که توسط کاپیتان لاول اچ. اسمیت هدایت میشد، یک هواپیمای دوباله ملخ دار را سوخت گیری کردند. این اتفاق بلافاصله چشمان نیروی هوایی را به پتانسیل سوخت گیری هوا به هوا باز کرد.
با این حال، این فرآیند به شدت شبیه سوختگیری هوا به هوا نیست که در اوایل دهه ۱۹۲۰ انجام شد و امروزه شامل سیستمهای بسیار پیچیدهتری میشود. علاوه بر این، سطح دقت مورد نیاز برای خلبانان برای اجرای موفقیت آمیز مانور سوخت گیری هوایی، جای کمی برای خطا باقی میگذارد. توالی پیچیدهای که برای سوختگیری لازم است، با قرارگیری دقیق هر دو هواپیما در مجاورت یکدیگر آغاز میشود، و اغلب جتها فقط ده متر یا کمی بیشتر از هم فاصله خواهند داشت.
این کار تقریباً همیشه در فضای محدود هوایی انجام میشود تا از دخالت هر هواپیمایی در فرآیند سوخت گیری جلوگیری شود. دو نوع سیستم مختلف برای سوخت گیری هوایی وجود دارد که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. سیستم boom یا بازوی متحرک اولین سیستم است و شامل یک هواپیمای گیرنده است که به یک بوم دراز شده در پشت یک هواپیمای سوخت رسان متصل میشود، که اجازه میدهد تا یک خط بین دو هواپیما ایجاد شود. هنگامی که اتصال ایمن به دست آمد، سوخت تحت فشار از تانکر هوایی به جت دریافت کننده پمپاژ میشود.
سیستم دوم، سیستم کاوند و قیف است که در آن هواپیمای دریافت کننده یک کاوند را به داخل یک قیف که از نفتکش دراز شده است، هدایت میکند. این روش همچنین میتواند یک اتصال ایمن برای انتقال سوخت ایجاد کند. یک فرد متخصص به نام افسر سوخترسانی هوایی (ARO)، تمام عوامل مربوط به انتقال سوخت را نظارت و کنترل میکند و حجم و سرعت سوخت را طبق نیاز هواپیما تنظیم میکند. یک سیستم دوربین پیشرفته راهنماییهای بیشتری را در شرایط دید کمتر فراهم میکند و هواپیما مدت کوتاهی پس از سوخت گیری هوایی، برای از سرگیری ماموریتی که قبلا انجام میداد ارتباط خود را با سوخت رسان قطع میکند. در نتیجه، جای تعجب نیست که ایر فورس تایمز در تحلیل سوختگیری هوا به هوا در سال ۲۰۱۶، این فرآیند را «آشوب سازمانیافته» نامید.
برای هواپیماهای بزرگتر، کل فرآیند معمولاً حدود ۱۰ دقیقه طول میکشد که برای بمب افکنهای بین قارهای مانند B-۵۲ Stratofortress استاندارد است. با این حال، برای جنگندههای کوچکتر، احتمالاً فقط نیمی از این زمان طول میکشد.
آینده سوخت گیری هواییآینده سوختگیری هوا به هوا بدون شک مستلزم زمان سوختگیری سریعتر و سریعتر خواهد بود، چیزی که مزیت قابل توجهی را در طول عملیاتهای جنگی ایجاد میکند. افزایش اتوماسیون این فرآیند به هدف بسیاری از نیروهای هوایی تبدیل شده است و ایرباس A۳۳۰ MRTT اولین هواپیمای سوخت رسانی است که سوختگیری خودکار هوایی را معرفی کرد. این سیستم خودکار فرآیند سوخت گیری هوایی را با کاهش قابل توجه تعداد وظایف مدیریت شده توسط افسر سوخترسانی هوایی سادهتر میکند. این سیستم یک فرآیند تشخیص تصویر پیشرفتهای را انجام میدهد تا موقعیتهای فضایی هر دو هواپیما را به سرعت پردازش کرده و امکان تراز کردن سریع و دقیق یک خط سوخت گیری را فراهم کند.
بر اساس گزارش ها، این سیستم هنوز برای استفاده در طول روز تایید شده است که نشان از کارآیی فوق العاده اش دارد. اما نیاز به تحقیقات و تستهای بیشتری وجود دارد تا اطمینان حاصل شود که توانمندی سوخت گیری اتوماتیک را میتواند برای شرایط آب و هوایی و دید نامناسب به کار گرفت.